* "Κύριε Υφυπουργέ συγχαρητήρια για το έργο σας και για την αποκατάσταση των συμβασιούχων συναδέλφων. Είμαι ένας από τους 80 νέους συμβασιούχους που προσληφθήκαμε το 2009 και το νομοσχέδιο μας αφήνει απ’ έξω. Όχι μόνο απ’ έξω αλλά και στην ηλικία των 33 ετών δεν μας δίνει ούτε την δυνατότητα να μπούμε στην προκήρυξη και στο ποσοστό των πολιτών, αφού το όριο είναι μέχρι τα 29. Είμαστε όλοι νέοι και δίνουμε και την ψυχή μας στην φωτιά, με όρεξη για δουλειά και προϋπηρεσία 2 ετών και στην κυριολεξία μέχρι τώρα μας πετάει το νομοσχέδιο στον δρόμο. Έχω πίστη ακόμα ότι αυτό θα αλλάξει στην προκήρυξη να υπάρξουν θέσεις και για μας που μπήκαμε το 2009. Ευχαριστώ και δώστε και σε μας την ευκαιρία να δώσουμε ότι μπορούμε στο Σώμα της Πυροσβεστικής όπως κάναμε τα δύο χρόνια που υπηρετήσαμε."Και η απάντηση απο τον Υπουργό:
Για την πολιτική 21/03/2011
"Καταλαβαίνω την αγωνία και τον προβληματισμό σας. Θέλω να σας πω όμως ότι κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να εξασφαλίσουμε σε όσο το δυνατό περισσότερους συμβασιούχους, εποχικούς, εργαζόμενους πυροσβέστες την δυνατότητα να συμμετάσχουν στην σχετική προκύρηξη. Eξαντλήσαμε κάθε περιθώριο δίνοντας την προτεραιότητα σε όσους εργάζονται περισσότερα χρόνια. Για τους υπόλοιπους θα προσπαθήσουμε να συνεχίσουν αν γίνεται ως εποχικοί. Σας ευχαριστώ για την επικοινωνία."Αναδημοσίευση από την επίσημη ιστοσελίδα του Υφυπουργού.
Σ.Δ: Δυστυχώς δεν είναι μόνο 80 άτομα οι συνάδελφοι του 2009 αλλά 340 ή 370 σύμφωνα με νεότερη ενημέρωση της ΠΟΣΠΥΔ.
Όπως έγραψα και σε προηγούμενη ανάρτηση πρέπει οπωσδήποτε να δούμε την μετατροπή του Π.Δ 121/2007 για ορισμένους συναδέλφους που πιθανόν να παραμείνουν στο Σώμα και τα προγράμματα του ΟΑΕΔ για τους υπόλοιπους. Δεν πρέπει να χάνετε καθόλου χρόνος.
Σοβαρό θέμα είναι και αυτό με τους συναδέλφους που πήγαν φαντάροι το 2008 ή 2009 ή 2010. Είναι κρίμα να τιμωρηθούν επειδή κάποιοι "δεν πρόσεξαν" τι ζητούσαν στο σχέδιο νόμου και κάποιοι άλλοι "δεν ήξεραν " τι έγραφαν.
Η προκήρυξη κάθε μέρα που περνά έρχεται και πιο κοντά και είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι από εμάς χαιρόμαστε που τα βάσανα μας τελειώνουν. Την ίδια όμως ώρα της χαράς θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι περίπου 2000 συνάδελφοι μας πιθανόν να μείνουν τελείως άνεργοι.
Γι αυτό χρειάζεται σεβασμός και κατανόηση στην αγωνία των συναδέλφων.
