Ισες αμοιβές ανάμεσα στους μόνιμους υπαλλήλους και τους συμβασιούχους που παρέχουν την ίδια εργασία επιβάλλει η Δικαιοσύνη με απόφαση-σταθμό, που ανοίγει το δρόμο για την καταβολή μεγάλων κονδυλίων για αναδρομικά μιας ολόκληρης 5ετίας.
Η δικαστική απόφαση επιδικάζει σε συμβασιούχους επίδομα που χορηγούνταν μόνο στους μόνιμους υπαλλήλους, κρίνοντας ότι μια τέτοια διαφοροποίηση είναι αντίθετη στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Η εξαίρεση των συμβασιούχων από την καταβολή διαφόρων επιδομάτων, αν και παρέχουν την ίδια εργασία υπό παρόμοιες συνθήκες, αποτελεί διακριτική σε βάρος τους μεταχείριση και όπου συμβαίνει ακολουθεί απλά τη λογική μιας οικονομικής πολιτικής, που αξιώνει εργασιακές συμβάσεις, που να είναι όσο το δυνατόν πιο ελκυστικές για τον εργοδότη.
Αγωγές
Η δικαστική ανατροπή αυτής της αντίληψης ανοίγει τον δρόμο για «μπαράζ» αγωγών από χιλιάδες συμβασιούχους και η νομική επιχειρηματολογία της στηρίζεται όχι μόνο στο Σύνταγμα και σε διεθνείς συμβάσεις που κατοχυρώνουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση έγινε δεκτό ότι πρέπει να καταβληθεί σε 15 συμβασιούχους του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων ποσό 180.000 ευρώ ως αναδρομικά για μία 5ετία, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται υποχρέωση του Οργανισμού για καταβολή άλλων 153.315 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους.
Με την επισήμανση ότι τα δικαστήρια δεν πρέπει να κρίνουν τα δικαιώματα των πολιτών ανάλογα με το εκάστοτε οικονομικοπολιτικό κλίμα, οι δικηγόροι των συμβασιούχων Κ. Τοκατλίδης και Σ. Ορφανόγιαννη υπογραμμίζουν ότι το Πρωτοδικείο Αθηνών (205/10) τους δικαιώνει με άρτιες νομικές σκέψεις που αναγνωρίζουν την αξιοπρέπεια των συμβασιούχων με εφαρμογή της ίσης αξίας αμοιβής για ίσης αξίας εργασία.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
Η δικαστική απόφαση επιδικάζει σε συμβασιούχους επίδομα που χορηγούνταν μόνο στους μόνιμους υπαλλήλους, κρίνοντας ότι μια τέτοια διαφοροποίηση είναι αντίθετη στη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ισότητας και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους δημοσίου συμφέροντος.
Η εξαίρεση των συμβασιούχων από την καταβολή διαφόρων επιδομάτων, αν και παρέχουν την ίδια εργασία υπό παρόμοιες συνθήκες, αποτελεί διακριτική σε βάρος τους μεταχείριση και όπου συμβαίνει ακολουθεί απλά τη λογική μιας οικονομικής πολιτικής, που αξιώνει εργασιακές συμβάσεις, που να είναι όσο το δυνατόν πιο ελκυστικές για τον εργοδότη.
Αγωγές
Η δικαστική ανατροπή αυτής της αντίληψης ανοίγει τον δρόμο για «μπαράζ» αγωγών από χιλιάδες συμβασιούχους και η νομική επιχειρηματολογία της στηρίζεται όχι μόνο στο Σύνταγμα και σε διεθνείς συμβάσεις που κατοχυρώνουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
Στη συγκεκριμένη υπόθεση έγινε δεκτό ότι πρέπει να καταβληθεί σε 15 συμβασιούχους του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων ποσό 180.000 ευρώ ως αναδρομικά για μία 5ετία, ενώ παράλληλα αναγνωρίζεται υποχρέωση του Οργανισμού για καταβολή άλλων 153.315 ευρώ συν τους νόμιμους τόκους.
Με την επισήμανση ότι τα δικαστήρια δεν πρέπει να κρίνουν τα δικαιώματα των πολιτών ανάλογα με το εκάστοτε οικονομικοπολιτικό κλίμα, οι δικηγόροι των συμβασιούχων Κ. Τοκατλίδης και Σ. Ορφανόγιαννη υπογραμμίζουν ότι το Πρωτοδικείο Αθηνών (205/10) τους δικαιώνει με άρτιες νομικές σκέψεις που αναγνωρίζουν την αξιοπρέπεια των συμβασιούχων με εφαρμογή της ίσης αξίας αμοιβής για ίσης αξίας εργασία.
ΠΗΓΗ: ΕΘΝΟΣ
