Η πυροσβεστική τακτική του αντεμπρησμού (αντιπύρ).

Είναι οι Πυροσβέστες εμπρηστές;

Όταν οι Πυροσβέστες βάζουν φωτιά για να σταματήσουν το μέτωπο της δασικής πυρκαγιάς.

Παράξενο στο άκουσμα, στο ευρύ κοινό, αλλά όχι στο πυροσβεστικό γίγνεσθαι, όπου ο λεγόμενος αντεμπρησμός, ή αντιπυρκαγιά, ή αντιπυρά, αποτελεί μια από τις λεγόμενες «έμμεσες ξηρές μεθόδους κατάσβεσης δασικών πυρκαγιών.

Με τη συγκεκριμένη μέθοδο, οι Πυροσβέστες, βάζουν φωτιά, προκαλώντας μέτωπο πυρκαγιάς, αντίθετα από τη διεύθυνση του ανέμου, με σκοπό να πλησιάσουν το κύριο μέτωπο της δασικής φωτιάς και να το εξουδετερώσουν.

Στην πυροσβεστική βιβλιογραφία, στην Ελλάδα, πρώτος αναφέρεται στη μέθοδο αυτή, ο πολυγραφότατος Αξιωματικός του Π.Σ. Ηλίας Μπέτσιος στο βιβλίο «Επιστημονική Πυροσβεστολογία», έκδοση 1965.

Συγκεκριμένα γράφει «ο αντεμπρησμός είναι μια δευτέρα τεχνητή πυρκαγιά, ήτις δημιουργείται έμπροσθεν του κυρίως μετώπου της πυρκαγιάς επί τω τέλει σχηματισμού κενού μεταξύ της πραγματικής και τεχνητής πυρκαγιάς, οπότε αύτη ελλείψει τροφής θα σβήσει αφ΄ εαυτής.»

Στην ανάλυση της μεθόδου, ο Μπέτσιος αναφέρει, ότι ως στήριγμα για την προπαρασκευή του «αντεμπρησμού» χρησιμοποιούνται υπάρχοντες δρόμοι, αντιπυρικές ζώνες, αγροί αλλά και στενές αποψιλωμένες λωρίδες που δημιουργούνται επιτόπου.

Για τη δημιουργία του «αντεμπρησμού» τοποθετούνται Πυροσβέστες σε απόσταση 50 βημάτων, ο ένας από τον άλλο, ο καθένας φέρει μια δάδα με εύφλεκτα υλικά και μετά το παράγγελμα του διευθύνοντος την επιχείρηση, βάζουν φωτιά στα χαμηλά κλαδιά των δέντρων, όταν το μέτωπο πλησιάσει στα 200 μέτρα. Η φωτιά με αυτόν τον τρόπο δεν θα κατευθυνθεί προς τη φορά του ανέμου αλλά προς τον φτωχό σε αέρα, χώρο της αρχικής εστίας πυρκαγιάς και έτσι θα δημιουργηθεί μια καιόμενη ζώνη, πλάτους 200 μέτρων της οποίας το πύρινο μέτωπο δεν θα μπορεί να υπερβεί.

Καταπολέμησης της φωτιάς με φωτιά.

Στο εγχειρίδιο κατασβέσεως πυρκαγιών δασών, έκδοση Α.Π.Σ. 1981, αναφέρεται η «έμμεση μέθοδος καταστολής δασικών πυρκαγιών, ή αντιπύρωση». Στην περιγραφή της μεθόδου αναφέρεται ότι «Κατά τη μέθοδο αυτή η γραμμή ελέγχου πυρός εκλέγεται κατά μήκος φυσικών ρηγμάτων στη διάδοση του πυρός (διακοπή στη συνέχεια της καύσιμης ύλης, όπως π.χ. δρόμοι, υδάτινα ρεύματα, αντιπυρικές λωρίδες, κορυφογραμμές κ.λ.π.) Σύμφωνα με το πυροσβεστικό εγχειρίδιο, ο σχεδιασμός της μεθόδου έχει σκοπό να συναντήσει την πυρκαγιά που επέρχεται σε μια απόσταση αρκετή από τη γραμμή ελέγχου πυρός, έτσι ώστε να υπάρχει απόλυτη ασφάλεια από τους «κηλιδωτές πυρκαγιάς» που τυχόν θα εμφανιστούν είτε από το αντιπύρ, είτε από το κύριο μέτωπο της πυρκαγιάς.

Στο πλέον διαχρονικό βιβλίο «Μαθήματα Πυροσβεστικής Τέχνης» του τ.Αρχηγού του Π.Σ. Γ. Αντωνόπουλου, έκδοση 1994, ο «αντεμπρησμός» περιγράφεται ως «το τελευταίο μέσο κατάσβεσης πυρκαγιάς δάσους σε περίπτωση αποτυχίας κάθε άλλης προσπάθειας»

Ο τ. Αρχηγός, αναφέρει ότι ο αντεμπρησμός είναι μια τεχνητή πυρκαγιά, η οποία είναι καλά προπαρασκευασμένη, με κατεύθυνση το μέτωπο της κύριας πυρκαγιάς. Το σβήσιμο των δύο πυρκαγιών θα γίνει αμέσως μόλις αυτές συναντηθούν, από την «έλλειψη τροφής». Ο αντεμπρησμός έχει ως αφετηρία τις θέσεις οι οποίες εκλέγονται για τη δημιουργία αποψιλωμένων αντιπυρικών ζωνών.

Διαβάστε περισσότερα στο  stamoylis.blogspot.gr